پازند آوانویسی متون پهلوی به الفبای اوستایی و در دوره های متاخر به الفبای فارسی است. به علت اشکالاتی که در خط پهلوی (دوره میانه زبان فارسی) وجود داشت، دانشمندانی همچون نریوسنگ که از پازندنویسان صاحب نام بود، بسیاری از آثار پهلوی را به خط اوستایی برگردانید. در این مقاله پس از بررسی تاریخچه پازند، برای نمونه دو پرسش سی ام و سی و یکم متن پازند مینوی خرد برگزیده شده و پس از بررسی، با متن پهلوی آن مقایسه گردیده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سیاق که مولود هم نشینی و هماهنگی کلمات و جملات است؛ به دلیل قابلیت تصویرگری لایه هایی از معنا در فضایی گسترده، بر خلاف مدلول واژه و جمله اهمیت می یابد. این قابلیت، معلول برخی قراین و ملابسات محیط به الفاظ و پاره ای ارتباطات فراواژه ای افزون بر ویژگی مفردات و نحوه چینش آن ها است. مجموعه این ویژگی ها و تلفیقی از قراین منجر به ظهوری می شود که منشا آن سیاق است و خود منشایی برای تحقق گونه های مختلف ظهور سیاقی اعم از لفظی و غیر لفظی با اقسام فرعی تحت آن می شود. این گونه ها مسبوق بر تعیین مبنا در خصوص تحدید چیستی سیاق از حیث سعه و ضیق است. از آنجا که قول مختار در این خصوص شمولیت قراین حالیه افزون بر مقالیه در گستره سیاق است، گونه های مختلفی از ظهور سیاقی را در حیطه نظر خواهیم داشت. حاصل این گونه شناسی می تواند در میدان عمل به کمک استنباط بشتابد و موجبات توسیع در مدلول احکام را فراهم آورد.

انقلاب مشروطه موجب گردید معانی تازه ای که پیش از آن سخنی درباره آنها نبوده در شعر پدید آید و نهادهای اجتماعی و سیاسی را دگرگون سازد. این تحولات، منجر به تغییر ساختارهای ذهنی طبقاتی گردید که در این جریانات، مخاطبان تازه شعر بودند، این گفتمان ها موجب شد که معانی و زبان شعر به کلی تغییر کند، بدین گونه کلمات و ترکیبات، اعلام مکانی و زمانی، پیش آمدها و وقایعی که در شعر کهن سابقه نداشت، وارد شعر شود و سبک و سیاق شعر را دگرگون سازد.تحول اجتماعی در این عهد، به شعر و ادب فارسی، جلوه و رنگی تازه داد. این آفرینش های ادبی نوظهور، در واقع نوعی تسخیر تمدن فرنگی است و نه غرب زدگی...

با قطع نظر از مباحثی که پیرامون تعریف و معنای سیاق، مبانی بهره گیری از آن در تفسیر قرآن، محدوده و شرایط استفاده از آن و کارآیی آن در تفسیر در مقایسه با سایر ادله مطرح است، یکی از مهمترین مباحث درباره سیاق، توجه به کارکردها و عرصه های نقش آفرینی آن در تفسیر قرآن کریم است. پژوهش حاضر تلاشی در این زمینه است که ضمن آن عملکرد سیاق در عرصه های مختلف تبیین گشته و با ذکر مصداق هایی، نظرات و آرا مفسران درباره معنی و مضمون آن مصداق ها مورد توجه قرار گرفته و در مواردی به نقد آن پرداخته شده است.

سیاق مفهومی کلی، جامع، مانع و اساسی در ساختار کلام و تفسیر آن است. شرایط یا مقامها یکی از عوامل مهم و موثر در تکوین آن به شمار می رود. هدف این نوشته، بررسی چگونگی تاثیرگذاری شرایط و مقامهای خارج از کلام در تکوین سیاق و کلام با روش تحلیل کاربردهای دانشمندان به ویژه مفسران است. نتایج به دست آمده نشان می دهد: همچنان که مقامات داخل کلام در استیفای مقاصد متکلم نقش اساسی دارند، مقامات خارج کلام یعنی شرایط زمان، مکان، مخاطب و حوادث، نقش عمده در کیفیت تکوین سیاق ایفا می کنند. این مباحث در تفسیر با عناوین مکی و مدنی بودن آیه ها و سوره ها، اسباب نزول و خطاب شناخته شده اند.